نهمین همایش سلامت روان و رسانه با موضوع خشونت از سوی کرسی یونسکو در آموزش سلامت و انجمن علمیروانپزشکان ایران با حمایت سازمان جوانان هلال احمر جمهوری اسلامیایران و با همکاری انجمن مطالعات فرهنگی و ارتبطات و چندین انجمن و نهاد علمی، اجتماعی و مدنی دیگر در تاریخ ۷ و ۸ بهمن ماه سال ۱۳۹۷درآمفی تیاتر توانبخشی سازمان هلال احمر برگزار شد. دراین همایش سخنرانیها و مقالاتی در زمینه ابعاد، علل بروز و دامنههای خشونت در ایران ارایه شد. میزگردهای تخصصی با موضوعاتِ خشونت به مثابه یک مساله ملی، شهر و خشونت، خشونت و شبکههای اجتماعی مجازی، خشونت خانگی پنهان و آزار جنسی، بازنمایی خشونت و سواد سلامت روان برگزارشد. در پایان بیانیه زیر برای جلب توجه و مشارکت صاحب نظران و اندیشمندان نهادهای مدنی و علمی، سیاست گزاران و برنامهریزان کشور تنظیم شد.
۱- خشونت به عنوان یک پدیده مخرب در برابر رشد خلاقیت انسانها و توسعه جوامع ابعاد و جلوههای جدیدی یافته است. فراتر از خشونتهای آشکار و فیزیکی مثل نزاعهای خیابانی و گونههای مختلفی از جنگ، جنبههای پنهان و مغفولی هم در زمینههای فرهنگی و اجتماعی دارد. خشونتهای زبانی و ذهنی و ارتباطی و خشونتهای خانگی و اجتماعی بر سلامت جسم و روان همه افراد تاثیر منفی دارد. فرهنگ پذیرش خشونت و انواع خشونتهای فرهنگی و ساختاری، خانگی و اجتماعی همه و همه یک وجه مشترک دارند؛ عاملان خشونت کار خود را خشونت ندانسته و توجیه میکنند، از این رو تبیین و تحلیل انواع و سطوح مختلف خشونت در ورای توصیف آنها امری ضروری، چند وجهی و مرتبط با حوزهها و نهادها و ساحتهای گوناگون نظری و عملی است.
۲- عدم آگاهی مردم و مسؤولان از مصادیق خشونت و پیامدهای ناگوار آن، از جمله مواردی است که چرخه خشونت را پایدار نگاه میدارد. نهادهای مدنی، رسانهها و شبکههای اجتماعی میتوانند از طریق افزایش آگاهی بخشیِ جامعه در کاهش قدرت و تداوم این چرخه، نقش مهمی ایفا کنند.
۳- شبکههای اجتماعی مجازی، میدان جدیدی برای افزایش و گسترش سطح تماس آحاد گروهها و طبقات اجتماعی شده است. در این میدان میتوان هم شاهد رشد نفرت پراکنی، خشم، تحقیر و دیگریسازی و قطب بندی و آزار نسبت به "دیگری" و "دیگران" بوده و هم از پیدایش فرصتهای تازه ای برای به تصویر درآوردن چهره واقعی خشونت و خطرات آن بهره برد. میتوان انتظار داشت که جامعه مدنی به پایش و تحلیل روندها و گونههای قدیم و جدید خشونت در فضای مجازی بپردازد. افراد و نهادهای ضد نفرت و خشونت را در فضای مجازی فعال کنند، اقدامهای سازمان یافتهای از سوی نهادهای مدنی برای طرح و پیگیری مصادیق خشونت و نفرت پراکنی در سطح مراجع رسمیو حقوقی صورت گیرد. پویشهای اجتماعی علیه خشونت در فضای مجازی سامان گیرد و سطوح مختلف آموزش و افزایش مهارت برای بالا بردن سواد سلامت روان و توانمند کردن شهروندان جدی گرفته شود.
۴- مقابله حقوقی و ترویج قانونمداری و آموزش و تقویت فرهنگ صلح و مدارا، ابزار اصلی تعدیل خشونت در جامعه است. از این رو اصلاح قوانین و سیاستهای کلان خشونتآمیز بستری برای کنترل خشونت است، در این جهت تصویب لوایح تأمین امنیت زنان در برابر خشونت و حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان امری ضروری به نظر میرسد.
۵- انعکاس اخبار، ساخت و یا پخش فیلم و بازیهای رایانهای خود میتواند نقش پیشگیرانه یا ترویجی در خشونت داشته باشد، مشورت با کارشناسان علوم اجتماعی و سلامت روان در این زمینه در تقویت نقش پیشگیرانه اهمیت به سزایی دارد.
۶- آموزش حقوق شهروندی، قوانین مربوط به خشونت در صدا وسیم و شبکههای اجتماعی، برنامههای درسی عمومیِ وزارت آموزش و پرورش، علوم تحقیقات و فنآوری و بهداشت و آموزش پزشکی مورد توجه قرار گیرد.
۷- فعالتر کردن فضاهای عمومیشهری یا مشارکت مردم و نقش معماری شهری در کاهش خشونت مورد توجه ویژهی شورای شهر و شهرداریها قرار گیرد.
8- ترویج الگوی رفتاری جرآتمند و آشکارسازی خشونت راه حلی برای پیشگیری از تداوم چرخه مخرب خشونت است.
9- ترویج الگوهای یگانه و محدود رفتاری خود از مصادیق خشونت است.
10- اصلاح قوانین و سیاستهای کلان خشونتآمیز بسترسازی برای کنترل خشونت است، از این رو تصویب لوایح تأمین امنیت زنان در برابر خشونت و حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان را امری ضروری میدانیم